Wszystkie plany urlopowe w tym roku zostały mocno pokrzyżowane przez badziewie panujące na świecie. Korzystając jednak z piękna naszej rodzimej przyrody udaliśmy się naszym stadkiem na Szczeliniec Wielki w Góry Stołowe.
Ze względu na wiek oraz kondycję naszego Fadzioszka zostawiliśmy chłopaka pod najdoskonalszą opieką w naszym domu. Na szwędanie się po górach zabraliśmy tylko jeden ogonek :)
Schody na Szczelińcu i pies?
Dla osoby, która nigdy nie była na tej trasie zaskoczeniem może być ilość schodów :) To jest coś co w górach zawsze mnie zadziwia.
Nam w bonusie pogoda wybitnie nie dopisała, było mokro, zimno i mgliście. Widoków niestety na szczycie nie uświadczyliśmy żadnych, ale za to klimat wędrówki był niepowtarzalny. Gorąca kawa dawno nie smakowała tak wybornie.
Trasa przez Szczeliniec ma zaskakująco dużo schodów. Więc jeśli pieseł ma problemy z poruszaniem się góra dół, to lepiej odpuścić mu wysiłku. W dwóch miejscach spotkaliśmy się ze schodkami ażurowymi – prowadzą one na punkty widokowe na trasie. My ze względu na aurę nawet nie podchodziliśmy do nich. Cała reszta schodów była raczej strona (do tego mokra i śliska). Farsa radziła sobie doskonale.
Kilka faktów o Szczelińcu
Jest to najwyższy szczyt Gór Stołowych (pasmo Sudetów). Ma 919 metrów wysokości i należy do korony gór Polski :)
Na szczyt prowadzi 665 stchodów! Zostały ułożone w 1814 roku przez owczesnego sołtysa Karłowa Franza Pabla. Był on pierwszym przewodnikiem oraz autora pierwszej broszury o Szczelińcu.
Wiecie, że w „piekiełku” na Szczelińcu kręcono Opowieści z Narni? <3
My bardzo polecamy całą trasę. Pamiętajcie tylko, że najważniejsze jest bezieczeńwto i nawet niskie góry to nadal góry. Więc bardzo ważne jest przygotowanie się do wycieczki – podrzucam link do posta o tym co zawiera nasz psiarsko-ludzki ekwipunek górski – link TUTAJ.
Zostaw swój komentarz na naszym facebooku lub instagramie