Fotografia, Kudłaty kadr

Co to jest fotograwiura?

Fotograwiura w zasadzie jest bardziej techniką drukarską niż techniką fotograficzną. W „przyrodzie” występuje również pod nazwą heliograwiury, czy też światłodruku.

Jak wygląda proces fotograwiury?

W pierwszej kolejności musi powstać matryca – wykonanie jej w domowych warunkach jest dość trudne, chyba, że macie swoją pracownię:

Jak powstaje matryca:

  • Papier pigmentowy (tzw. „chusteczka”) pokrywa się światłoczułą emulsją żelatynową i za pomocą silnego źródła światła kopiuje się na niego pozytyw rysunku/grafiki.
  • W kolejnym kroku na płytce miedzianej (stosuje się również płytki z czegoś w rodzaju pleksi) pokrytej sproszkowaną kalafonią lub asfaltem syryjskim rozprasowuje się „chusteczkę” – dzięki temu cienka warstwa żelatyny zostaje przeniesiona na płytkę.
  • Teraz zaczyna się proces trawienia chlorkiem żelazowym (żelatyna jest tutaj rastrem*, z wiki: raster to jednotonalny obraz składający się z drobnych kropek) w ten sposób by miejsca najjaśniejsze stworzyły najpłytsze zagłębienia.

*technika światłodruku nie wykorzystuje rastra.

Proces powielania obrazu

Gdy matryca jest już gotowa nanosi się na nią cienką warstwę farby drukarskiej, którą po dokładnym rozprowadzeniu na płytce zdejmuje się za pomocą cienkiego papieru (jak w książkach telefonicznych).

Gdy warstwa farby jest odpowiednio cienka, matrycę kładzie się na prasie, na matrycy układa się nawilżony papier i przepuszcza całość przez prasę.

W taki oto sposób uzyskujemy kopię zdjęcia.

Samodzielne wykonanie samej „odbitki” jest ciekawym doświadczeniem i dla nie wprawionej ręki dość sporym wyzwaniem ;)

Technika ta obecnie używana  jest sporadycznie przy reprodukcji dzieł sztuki, gdy trzeba stworzyć niewielką liczbę kopii o bardzo wysokiej jakości.

Fotoplastikon warszawski regularnie organizuje warsztaty z nietypowych technik fotograficznych, oraz spotkania i wystawy tematyczne – pełen kalendarz znajdziecie TUTAJ.