Podobno marzenia się nie spełniają tylko trzeba je spełniać :) no to spełniłam jedno z ogromnych marzeń córki :) Wymarzyła sobie ona wyjazd do Paryża i wejście (a raczej wjechanie) na wieżę Eiffla.
Do Paryża miałyśmy lecieć dwa lata temu, niestety zamkniecie granic ze względu na pandemię uniemożliwiło nam wylot. Wyjazd udało się nam zrealizować dopiero w tym roku – młoda czekała dwa lata, żeby spełnić swoje marzenie. Na szczęście doczekała się!
Przelot do Paryża
My leciałyśmy liniami wizzair. Bilety kosztowały nas około 500 zł w obie strony. Dodatkowo wykupiłyśmy bagaż rejestrowany 20kg (w sumie 100 zł w obie strony). Leciałyśmy w Warszawy z lotniska Chopina do Paryża na lotnisko Orly.
Na miejscu regularnie jeżdżą busy do centrum miasta – koszt biletu 9 euro. Uberem ok 30-35 euro (wracałyśmy z Paryża na lotnisko właśnie uberem, stąd znam stawkę :)).
Nocleg
Noclegi miałyśmy już opłacone przy próbie pierwszego wylotu. Bardzo miłe było to, że mimo upływu dwóch lat nadal mogłyśmy skorzystać z mieszkania :)
Nocowałyśmy w Holiday – Apartment Paris. Lokalizację miałyśmy super – blisko sklepy i metro. Do wieży Eiffla miałyśmy niecałe 2 km spaceru. Łóżka były duże i wygodne, w apartamencie były dwie łazienki co przy 4rech osobach było bardzo wygodne :)
Co należy zobaczyć w Paryżu
Oczywiście pierwszym punktem do odwiedzenia była dla nas Wieża Eiffla :)
Wieża Eiffla
Spacer wzdłuż słonecznych pól marsowych, gwar rozmów i rozbrzmiewająca z każdej strony muzyka – dokładnie tak zapamiętałam to miejsce. Mimo obostrzeń covidowych ludzie niewielkimi grupkami siadali na trawie, grali na instrumentach, rozmawiali.
Obecnie teren dookoła wieży jest ogrodzony, aby wejść pod sam obiekt należy przejść przez bramki gdzie sprawdzają paszporty covidowe.
Ważne: żeby łatwiej było nam się poruszać po mieście wzięłyśmy dziewczynkom hulajnogi. Na miejscu okazało się, że nie mogłyśmy ich wnieść na teren wieży. Ochrona pokierowała nas do depozytu, który okazał się sklepikiem z pamiątkami – za zostawienie hulajnogi opłata wynosiła 20 euro (sic!). Poszłyśmy na wczesny obiad do pobliskiej restauracji i tam pozwolono nam (bez dodatkowej opłaty) zostawić hulajnogi :)
Ceny biletów na wieżę Eiffla:
Wjazd na 2gie piętro:
osoba dorosła: 26,1 eur
dziecko (4-11 lat): 6,6 eur
dzieci do lat trzech: za darmo
Pełny cennik znajdziecie na stronie [KLIK]
Historia wieży Eiffla
Wieża w momencie powstania była najwyższą budowlą na świecie!
Zbudowana została specjalnie na paryską wystawę światową w 1889 roku, miała na celu upamiętnienie setnej rocznicy rewolucji francuskiej, a przy okazji była demonstracją poziomu wiedzy inżynierskiej i możliwości techniczne epoki.
Po 20 latach budowla miała być rozebrana, lecz Eiffel, alby do tego nie dopuścić założył na wieży laboratorium aerodynamiczne i meteorologiczne.
Wieża miała również ważną rolę w czasie I wojny światowej – stała się ona obiektem militarnym. Zapewniała Paryżowi łączność z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami (do tej pory do komunikacji używano gołębi pocztowych).
Konstrukcja ta stała się największą atrakcją turystyczną Paryża. Zwiedziło ją już ponad 200 milionów ludzi!
Ciekawostki dotyczące wieży Eiffla:
- Jej całkowita wysokość zmieniała się kilkukrotnie za sprawą zamocowanej na jej szczycie anteny:1889 – 312,27 m (wysokość do szczytu masztu flagowego)
1957 – 320,75 m (wysokość z zamocowaną anteną)
2000 – 324,00 m (wysokość z zamocowaną anteną) - Jej wysokość zmienia się o 18 cm w zależności od temperatury
- Cała konstrukcja wieży składa się z 18 038 części metalowych i około 2,5 mln nitów
- Całkowita masa, razem z betonowymi filarami, wynosi około 10 000 ton
- Zajmuje obszar kwadratu o boku 125 m
- Na sam szczyt wieży prowadzi 1665 stopni
- Największa zarejestrowana amplituda kołysania pod wpływem wiatru wyniosła 9 cm w 1999 r
- Oświetlenie składa się z 352 reflektorów
Luwr
Jednym z moich osobistych sukcesów rodzicielskich jest to, że młoda uwielbia muzea! Będąc w Paryżu nie mogłyśmy nie odwiedzić Luwru <3
Luwr to creme de la creme wszystkich muzeów – dla naszej 6cio latki najbardziej fascynujące były piękne pomieszczenia królów, wypełnione złotem i błyszczącymi kamieniami, oraz wszelkiego rodzaju sztuka ukazująca zwierzęta, no i starożytność: grobowce i mumie! :)
Ważne: Obecnie aby wejść do muzeum należy mieć paszport covidowy.
Cennik biletów:
Bilet normalny: 17 eur
do 18 lat wstęp za darmo
Moje ulubione eksponaty
Starożytność, piramidy i mumie!
Zagadkowy pół-człowiek, pół-zwierzę z ciałem lwa i twarzą króla stoi na straży przy wejściu do działu starożytności Egiptu. Głęboko w krypcie Wielki Sfinks z Tanis wita odwiedzających. Wystawa obejmuje ponad 6000 dzieł obejmujących prawie 5000 lat historii Egiptu.
Pierwsze muzeum egipskie, składało się z czterech sal i zostało otwarte w Luwrze w 1827 r. Jean-François Champollion.
Pierwsze sale przedstawiają główne cechy cywilizacji starożytnego Egiptu, począwszy od Nilu i jego corocznej powodzi, która zapewniała obfite plony. W kolejnych pomieszczeniach można podziwiać monumentalną architekturę egipską, hieroglify i artefakty codziennego życia w starożytnym Egipcie. Pokój świątynny i kolekcja sarkofagów przypominają o znaczeniu, jakie starożytni Egipcjanie przywiązywali do religii i praktyk pogrzebowych.
Obecnie cała wystawa Starożytności Egiptu zajmuje aż dwa poziomy.
Skrzydlata Nike z Samotraki
To jeden z najsłynniejszych posągów w Luwrze. Zdobi szczyt monumentalnych schodów Daru. Ta spektakularna sceneria została starannie wybrana, aby zaprezentować arcydzieło greckiej sztuki hellenistycznej.
Schody Daru to idealna oprawa dla tej niezwykłej ekspozycji. Jest to jedna z sześciu wielkich klatek schodowych zbudowanych podczas Drugiego Cesarstwa w XIX wieku przez architekta Hectora Lefuela.
Ciekawostka: Posąg, wykonany z marmuru z Paros (jednego z najlepszych marmurów Grecji), przedstawia boginię Zwycięstwa, która ma osiąść na statku, którego marynarze właśnie wygrali bitwę morską. Prawdopodobnie pochodzi z 190 r. p.n.e. i został oddany do uczczenia tego zwycięstwa. Zwycięzcy, być może mieszkańcy wyspy Rodos, wznieśli ją na Samotrace, aby podziękować Wielkim Bogom wyspy, Cabeiri, czczonym w całym greckim świecie.
Cour Puget i Cour Marly
Piękno tych pomieszczeń powala. Naturalne światło spływające ze szklanych sufitów podkreśla arcydzieła francuskiej rzeźby. Większość tych posągów została wykonana z myślą o przestrzeniach zewnętrznych. Oto najlepszy sposób na pokazanie prac, które zostały wykonane na zewnątrz – ale cierpią z powodu narażenia na działanie żywiołów.
Wielopoziomowy układ prezentuje rzeźby na różnych poziomach i tworzy ciekawe widoki. Szklane sufity zapewniają optymalne oświetlenie. Sprytny system aluminiowych osłon przeciwsłonecznych filtruje światło i dźwięk oraz reguluje temperaturę w pomieszczeniu.
Ciekawostka: Dzieła z XVII wieku pochodzą z zabytków królewskich, które w większości zostały zniszczone w inny sposób. Zdobiły wielkie królewskie place, takie jak Place Vendôme czy Place des Victoires w Paryżu i głosiły chwałę króla.
Apartamenty Napoleona III
Luwr zanim stał się muzeum był pałacem. Królowie, cesarze, ministrowie i dworzanie wędrowali po labiryncie korytarzy na długo przed przybyciem pierwszych zwiedzających muzeum. A olśniewającą przeszłość pałacu najlepiej odzwierciedlają Apartamenty Napoleona III. Spacer po nich to podróż w czasie!
Splendor tego miejsca można podziwiać mimo upływu prawie 150 lat. Apartamenty są otwarte dla zwiedzających od 1993 roku.
Skarby wschodniego morza śródziemnego
Wśród 100 000 obiektów z kolekcji bliskowschodniej w Galerie d’Angoulême znajdują się prace z Lewantu – historycznego obszaru obejmującego współczesną Syrię, Liban, Izrael, Jordanię i Cypr. Niektóre prace datowane są na 7000 pne; należą do najstarszych w zbiorach Luwru.
Prace, odkryte w większości podczas prowadzonych przez Francję wykopalisk archeologicznych. To skrzyżowanie między Egiptem, Mezopotamią, Anatolią i światem Morza Egejskiego dało początek prosperującym miastom, takim jak Byblos i Ugarit.
Galeria Medyceuszy
Ten ogromny pokój został specjalnie zaprojektowany, aby powitać serię monumentalnych płócien Rubensa o życiu Marie de 'Medici.
Rubens powiedział kiedyś: „Przyznaję, że mam bardziej naturalną skłonność do tworzenia dzieł na dużą skalę niż małych dziwactw”.
Architekt Gaston Redon, który zorganizował to powieszenie, skupił się na aspekcie dekoracyjnym: w ukłonie w stronę pałacu luksemburskiego obrazy zostały oprawione w złocone ramy i zawieszone na czerwonej ścianie, nie zwracając uwagi na chronologię.
Jeden dzień zdecydowanie nie wystarczy żeby zobaczyć całe bogactwo eksponatów tego muzeum. Ja byłam w nim drugi raz i ponownie byłam pod olbrzymim wrażeniem piękna i przepychu tego miejsca.
Ogród Tuileries
To park w centrum Paryża, ktory od prawie pięciuset lat jest powiewem świeżego powietrza w stolicy Francji. Dziś każdy może wybrać się na spacer po ogrodzie, który był niegdyś placem zabaw rodziny królewskiej i cesarskiej, gdzie młody król Ludwik XIII polował na przepiórki i wrony, a na chodnikach bawił się syn Napoleona I.
André Le Notre, słynny twórca ogrodów wersalskich, urodził się, mieszkał i zmarł w domu (obecnie zniszczonym) w samym sercu Ogrodu Tuileries. Jego ojciec i dziadek przed nim byli także ogrodnikami króla. Le Notre podzielił Ogrody Tuileries na trzy duże sekcje – strukturę, która pozostała niezmieniona przez wieki.
Zgodnie z francuską tradycją ogrodową, najbliżej pałacu zaprojektowano część Ogrodu Tuileries, którą można podziwiać z jego okien. Nazywany Grand Carré, był ozdobiony stawami i haftowanymi grządkami ogrodowymi otoczonymi niskimi żywopłotami z bukszpanu. Dzisiejsze prostsze klomby pozwalają ogrodnikom na większą swobodę w wyrażaniu swojej kreatywności.
Kolejna część ogrodu, Grand Couvert, to zacieniona, zalesiona część, w której Le Notre nadzorował sadzenie ośmiu gajów liściastych, ułożonych symetrycznie, ale każdy inny pod względem atmosfery. Majestatyczna Grande Allée, która przecina Grand Couvert, jest wyrównana z Polami Elizejskimi – założonymi przez André Le Nôtre jako przedłużenie ogrodu.
Oktagon to otwarta przestrzeń otaczająca ośmiokątny Grand Bassin i rampy w kształcie podkowy, które prowadzą na tarasy otaczające ogród. Taras od strony Sekwany służy jako nasyp chroniący Tuileries przed zalaniem; symetryczny Terrasse des Feuillants biegnie wzdłuż rue de Rivoli.
Spacer uliczkami Paryża
Zasadniczo nie lubię betonozy, hałasu miasta, natłoku samochodów od rana do nocy… Ale To miasto ma dla mnie swój niepowtarzalny klimat i urok! Nawet gdy pada. Nie potrafię opisać tego jak niesamowicie się cieszę, że mogłam tu być z Amelką.
Kocham jej zachwyt nad pięknem tego miasta. Uwielbiam jej wrażliwość na to co ją otacza.
W tym mieście każda uliczka, każdy skwer ma nutkę romantyzmu. Może naoglądałam się zbyt wiele filmów (uwielbiam „O północy w Paryżu”), ale oglądając deszczowe ulice zza szyby chciałam żeby czas się zatrzymał :)
Już się nie potrafię doczekać kolejnego naszego wypadu #ZłaMatkaTrip <3